Kardiotokografia jest metodą jednoczesnej rejestracji czynności serca płodu za pomocą głowicy ultradźwiękowej (kardio) oraz napięcia macicy przez powłoki brzuszne za pomocą przetwornika elektromechanicznego (toko) z zapisem na papierowej taśmie (grafia).

Badanie to wykonywane jest zwykle w III trymestrze ciąży ze wskazań lekarskich, a także w trakcie porodu jako metoda wyrywkowego (przesiewowego) kontrolowania prawidłowości stanu dziecka. W przypadku porodu kobiety z ciążą wysokiego ryzyka oraz w razie wystąpienia zaburzeń przebiegu porodu, nadzór kardiotokograficzny porodu może być stały.

W ciąży o prawidłowym przebiegu KTG może mieć jedynie charakter badania kontrolnego, upewniającego kobietę i lekarza o nie występowaniu zagrożeń dla dziecka na danym etapie trwania w ciąży. Czasem pomaga zróżnicować, czy dolegliwości zgłaszane przez kobietę związane są ze skurczami macicy, czy istnieje zagrożenie porodem przedwczesnym.

W przypadku ciąży powikłanej, tak zwanej ciąży o podwyższonym ryzyku powikłań (ciąży wysokiego ryzyka), KTG jest istotną metodą kontroli stanu dziecka, czyli dobrostanu płodu.

Badanie KTG wykonywane u ciężarnej (ang. non stress test – NST) ma za zadanie wykryć zagrożenie niewydolnością łożyska. Może także zasugerować istnienie tak zwanego konfliktu pępowinowego czyli ucisku pępowiny występującego np. wskutek jej owinięcia wokół którejś części ciała dziecka.

Dysponując w obydwóch naszych gabinetach aparatami KTG jesteśmy w stanie wykonywać to badanie u naszych pacjentek. Jest to szczególnie istotne w przypadku kobiety w ciąży wysokiego ryzyka i zwiększa poziom bezpieczeństwa jej i jej dziecka.