Przesłanie diagnostyczne tego testu jest takie samo, jak w przypadku testu CINtecPLUS – Cytology. Reakcja immunohistochemiczna wykrywająca wysokie wartości białek P16 w cytoplaźmie i Ki 67 w jądrze komórkowym zdecydowanie patologicznie zmienionych komórek i powodująca ich wybarwienie – cytoplazmy na brązowo i jąder komórkowych na czerwono - w sytuacjach trudnych diagnostycznie, może mieć istotne znaczenie. Kwalifikacja zmiany chorobowej do grupy małego stopnia pozwala na przyjęcie pozycji wyczekującej, zaś zmiany dużego stopnia wymagają leczenia zabiegowego. Test ten, poprzez wybarwienie pojedynczych nawet komórek na tle jednolitej barwy całego preparatu może ułatwić postawienie ostatecznego rozpoznania i podjęcie właściwej decyzji co do postępowania klinicznego.

Wydaje nam się szczególnie przydatny w ocenie zaawansowania zmian spowodowanych przez HR HPV w obrębie kanału szyjki macicy. Biopsja endocerwikalna pod postacią wyłyżeczkowania kanału (wyskrobania błony śluzowej kanału szyjki macicy) odbywa się jedynie na powierzchni ściany kanału. Zaś cewy gruczołowe sięgają w głąb ścian kanału lpenetrując nawet do 8 mm. W przypadku ogniska choroby zlokalizowanego właśnie w jej obrębie może się zdarzyć, że wśród płatów zdrowego nabłonka gruczołowego w preparacie znajdą się pojedyncze zmienione komórki, trudne do wykrycia w standardowej diagnostyce histopatologicznej, zaś widoczne w teście CINtecPLUS Histology

Diagnostyka histopatologiczna, czyli mikroskopowa ocena preparatów sporządzonych przez techników patomorfologii z pobranego materiału tkankowego jest domeną lekarza specjalisty patomorfologa. Tym nie mniej jest to tylko fragment działalności diagnostycznej tego specjalisty. Ocena patomorfologiczna usuniętych tkanek zawiera w sobie szeroką ocenę proporcji zdrowych tkanek w zakresie anatomii narządu lub jego fragmentu, miejsc zlokalizowanych w niej ognisk choroby – postaci, rozległości, typu – w ocenie makroskopowej, wreszcie pobrania z odpowiednich miejsc wycinków tkankowych do oceny mikroskopowej – badania histopatologicznego.

Zamieszczenie powyższej kwestii wydaje się konieczne, gdyż często zdarza się rozmawiać z pacjentką, która w skierowaniu od lekarza ma zalecenie wykonania weryfikacji histopatologicznej. Nie jest natomiast poinformowana, co się za tymi słowami kryje. A istotą tego zalecenia jest pobranie materiału tkankowego (np. wycinków celowanych, wyskrobin z kanału szyjki macicy i/lub jamy trzonu macicy) w toku określonego zabiegu diagnostycznego oraz dostarczenie go do zakładu patomorfologii celem wykonania preparatów i ich oceny.

W medycynie często rozpoznanie ostateczne stawia się na podstawie właśnie rozpoznania histopatologicznego. Dlatego tak istotna jest dla nas współpraca z cenionym ośrodkiem diagnostyki patomorfologicznej. Olbrzymie znaczenie ma również możliwość stałego kontaktu z naszym znakomitym kolegą, warunkująca przedyskutowanie, trudnych nieraz, rozpoznań.

Czas oczekiwania na wynik badania histopatologicznego jest, jak na nasze realia, krótki i wynosi 7 do 10 dni. W sytuacji trudnej, gdy z różnych względów życiowych potrzebny jest wynik bardzo szybko, istniej możliwość otrzymania go po 4 dniach.

Od lat działa ustalony przez nas system przyspiesznego przekazu informacji pod postacią przesłania mailem czy faxem do naszych gabinetów wyniku badania przez doktora, zanim dojedzie oryginał. Mamy w ten sposób możliwość szybkiego skontaktowania się z pacjentką i poinformowania jej o wyniku badania histopatologicznego. Czas oczekiwania na taki wynik to często gra nerwów. Z szacunku dla pacjentki i w trosce o jej komfort psychiczny staramy się przekazać tak ważną informację jak najprędzej.

Jest to badanie polegające na pobraniu z tylnego sklepienia pochwy kropli wydzieliny, rozprowadzeniu jej na szkiełku mikroskopowym i utrwaleniu. Preparat zostaje wybarwiony i poddany ocenie.

To bardzo popularne niegdyś badanie pozwala na zorientowania się co do ewentualnego stanu zapalnego pochwy i jego przyczyn. Ocenia nasilenie zmian zapalnych nabłonka i jego rodzaj. Wiadomo, że w pochwie bakterie będą, ale poza nimi także wykrywalne są drożdżaki z nićmi grzybni, pierwotniaki – rzęsistek pochwowy (łac. Trichomonas vaginalis – TV), dwoinki rzeżączki w ostrym zapaleniu a także charakterystyczne komórki jeżowe (ang. clue cells), występujące w bakteryjnej waginozie (ang. bacterial vaginosis – BV).

Badania cytohormonalne polegające na obserwacji hormonozależnych zmian zachodzących w komórkach nabłonka pochwy były kiedyś bardzo popularne i często stanowiły jedyny dostępny instrument diagnostyczny w ocenie np. prawidłowości cyklu płciowego u kobiety z uwzględnieniem występowania owulacji (jajeczkowania). Dziś w takich przypadkach wykonuje się po prostu ogólnie dostępne badania hormonalne.

Jednakże wydaje się, że badanie cytohormonalne wykonane we wczesnej ciąży ma odpowiednią wartość diagnostyczną w ocenie istnienia równowagi hormonalnej, warunkującej dalszy rozwój ciąży i może być pomocne w podjęciu decyzji co do stosowania leków hormonalnych „na podtrzymanie”. Oczywiście, w przypadkach wątpliwych może być uzupełnione oznaczeniem poziomu progesteronu we krwi.

Do badania pobiera się wymaz z błony śluzowej bocznych ścian pochwy. Pewne ograniczenia stawia współistnienie stanu zapalnego pochwy, krwawienie z dróg rodnych czy  stosowanie leków dopochwowych.

Podkreślić należy, że badanie to nie ma nic wspólnego z popularną cytologią, do której pobiera się wymaz z szyjki macicy (badanie przesiewowe wykonywane w ramach profilaktyki raka szyjki macicy). Preparat jest barwiony inną techniką i wymaga od oceniającego odpowiedniej wiedzy i doświadczenia – innych, niż w przypadku oceny preparatów cytologicznych.